De kleine waterspetters voel ik op mijn gezicht terwijl ik met mijn ogen dicht ontspannen luister naar het gebubbel van het water. De zon verwarmt mijn gezicht en heel even voel ik mij relaxed. Heerlijk zo jacuzzi. Ik bedenk dat het toch de kleine dingen zijn die het leven aangenamer maken.
De bubbels stoppen wat betekent dat ik al weer een half uur lig te rimpelen in het water. Langzaam open ik mijn ogen en zie gelijk weer de strak blauwe lucht. Heb eigelijk geen zin om er uit te gaan maar stap toch uit de jacuzzi.
Als ik bij de veranda aankom zie ik Niko hulpeloos zitten, met zijn witte shirt opgetrokken tot aan zijn borstkast. Ik moet er om lachen en gelukkig hij ook. Droog verteld Niko dat hij zijn shirt niet uit krijgt omdat het zweet op zijn rug staat, het shirt plakt aan hem vast.
Dankbaar laat hij zich door mij helpen. Met bijna 30 graden is het toch wel fijn om in je blote bast te kunnen zitten. Dan staat hij op, pakt zijn stok en loopt voorzichtig maar met nog steeds betere passen naar het huis.
Als hij terugkomt zie ik dat zijn gulp openstaat. Weer moet ik lachen…. ook dit zijn de kleine dingen die het hem doen 🤭
Ontdek meer van Ik mis ons
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
